Atatürk her vesileyle çocukluk arkadaşı Nuri Conker'e takılıyor, onu kızdırıyordu. Nuri Bey, Birinci Dünya Savaşı'nda Bitlis ve civarında bir tümen komutanı olarak Atatürk'ün emrinde çalışmıştı. Atatürk bu günlerden bahsederken:
-Nuri Conker her şey olabilir ama kumandan olamaz, hep aynı şeyi söylüyorum çünkü böyle, dedi.
Nuri Bey hiddetle ayağa kalktı ve haykırdı:
-Arkadaşlar, nafile yoruluyoruz. Bu zatı memnun etmek mümkün değildir! Bu efendi, kendisini o kadar büyük görür ki, her hareket, her başarı onun nazarında önemini kaybeder!
Sonra Atatürk'e dönerek devam eder :
-Yahu! Su bulunmayan Kerbela gibi çöl sahralarında sana dondurma yedirmedim mi? Daha ne yapmalı ki, sana yaranmalı?
Atatürk'ün dudaklarında alaylı tebessümler uçuşuyordu :
-Görüyorsunuz ya! diye cevap verdi. Nuri Bey kumandanlık vazifesini, büyüğüne dondurma yedirmekle yapmış olduğunu zannediyor...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder